وبوسهایاستبر لبهاینورانیمحبت
بالبخندهایعسلگونهات،اینخورشیددرونمراشفافیببخش
،بانویخردادیمن!
بانویخردادیمن
درکهکشانلایتناهیعشق،مجاهدت
،یعنیاستقامتواستقامتیعنیمجاهدت
دوستداشتنگام نخستیناست،وابتلابهدرد،
دردساریوجاری،نخستینازلیوابدیست
خداوندیکتا
پیشازانکهروحمرابیافریند
پیشازانکهاصلاانسانبیافریندم
عشقبهاقیانوسسیاهچشمانترا
همچونرویایمخملی
دروجودمبهودیعهگذاشت
برایمجنونمنزمانوجودندارد
تاحضورشسببشودکهدیریازودبهمیعادگاهبرسد.
اوهزارسالاستکهدرکرانهاروند
ایستادهاست
اومیگوید:
محبتیککشتینیست
کهاگردیررسیدییااندکیدیرحتی
توجابمانیباچشمانی
کهازاشکحسرتمرواریدیشده
یالبخندیکههنوزنشکفتهپژمردهشود
جوششعشق،درهستیعشقاست
نهدرشکوفههاییاسیکه
بهتاجسرعشقمیبندی
یاانگشترالماسیکه
بهدستاننرماشمیاندازی
ومنپرسیدمچهطوراستبیزمانایدرعشق
عشقهمانحرکتجوهروجوداست
وحقیقتاناستکهزمانمحتاجعشقاست
عشقکمالوپویش
جانراخواهاناستبانویزیبایخردادیمن!
عشقهمچونچایدورنگایاستکهبایددنبال
لحظهینابنوشیدنشوگرمایروحافزایشباشی.
تابارقصشعلههایمزخرفدنیافریفتهنشوی
همچونگلهایرزیکهاصلوجودشانکهاعلامکنندهبهاراست.
اصالتداردنهآنزیبایی
کهبهروزیازبینرفتنیوفناشدنیست
ناگهانعتابمکردی
ایندوستداشتنبااقتدارومحکم
وباقوةوتقدیسشدهرامبادا
بهپوشالهایصرفااحساسیملبسکنی
عشق،عقابی،بلندپرواز
کهجایگاهشدرآسمان
باشدنیست
عشقمجریاست
درسیلابزندگیروزمره
درباره این سایت